Synoniemen

Beklemming of compressie van de nervus ulnaris ter hoogte van de elleboog.

Wat is het?

Zenuwen geven elektrische signalen door. Ze zorgen onder andere voor gevoel in de huid en de bewegingen van onze spieren. Het gevoel in de hand en de bewegingen van de hand worden door drie belangrijke zenuwen verzorgd. Eén van deze zenuwen is de nervus ulnaris. Door deze zenuw kunt u onder andere uw vingers spreiden en sluiten en hij verzorgd het gevoel in de pinkzijde van uw hand. Ter hoogte van de elleboog bevindt zich een benig kanaal waarin de zenuw loopt van de bovenarm naar de onderarm. In de volksmond wordt dit gebied ook wel het “telefoonbotje” genoemd. Bij het stoten van het telefoonbotje gaat er een felle, elektrische pijnscheut vanaf de elleboog richting de pinkzijde van de hand. Het kanaaltje wordt bedekt door diverse spieren, vliezen en banden. Deze structuren kunnen de zenuw allemaal beklemmen.

In veel gevallen is de oorzaak van de aandoening niet duidelijk. Langdurig achter elkaar buigen van de elleboog, tijdens onze slaap bijvoorbeeld en langdurig steunen op elleboog zorgen ervoor dat de zenuw oprekt en dit kan de klachten veroorzaken. Het is dan ook beter om dit niet te doen als u klachten van dit syndroom hebt. De zenuw ligt bovendien erg oppervlakkig ter hoogte van de elleboog en is daardoor ook meer vatbaar voor druk. Daarnaast kan een ondiepe tunnel ervoor zorgen dat de zenuw makkelijk uit de tunnel glipt bij het buigen en strekken. Bij een klein aantal patiënten is een breuk van de elleboog de oorzaak.

Wat zijn de klachten?

Door de druk op de zenuw krijgt u pijn ter hoogte van het telefoonbotje en onderarm en tintelingen in de pinkzijde van hand. Er kunnen ook problemen ontstaan in de aansturing van de kleine handspieren. Dit geeft een onhandig gevoel, minder kracht, minder goede spreid- en sluitfunctie van de vingers en problemen met het vasthouden van bijvoorbeeld een sleutel. Als de zenuw langdurig onder druk staat kan er een klauwstand optreden in de pink en ringvinger.

Wat kan er aan gedaan worden?

Afhankelijk van de duur en de ernst van klachten wordt de behandeling bepaald. Meestal is op basis van uw klachten en het lichamelijk onderzoek de diagnose te stellen. Veelal wordt er een zenuwgeleidingsonderzoek gedaan (EMG) om te meten hoeveel “stroom” er door de zenuw gaat en hoe ernstig de beklemming is. Er is tot op heden nog geen onderzoek waarmee de aandoening met 100% zekerheid aangetoond kan worden.

Indien u kortdurend en/of milde klachten hebt kan in eerste instantie volstaan worden met het aanpassen van uw activiteiten, ontstekingsremmende middelen (NSAID’s) en het dragen van een nachtspalk of tape waarmee de arm recht gehouden wordt terwijl u slaapt. Ook moet u zo min mogelijk op de gebogen elleboog leunen. Deze behandeling wordt over het algemeen maximaal 3 maanden uitgeprobeerd. Naar schatting de helft van de patiënten reageert hier goed op.

Bij langdurige en/of ernstigere klachten of wanneer de spalktherapie onvoldoende helpt kan er een operatie verricht worden. Er zijn diverse technieken mogelijk. De gekozen techniek hangt van een aantal factoren af, maar meestal vindt er eerst een simpele decompressie plaats. Hierbij worden alle structuren die de beklemming veroorzaken (of kunnen veroorzaken) losgemaakt. De zenuw blijft hierna gewoon in het benige kanaal ter hoogte van de elleboog liggen. Soms is het nodig om de zenuw te verplaatsen in een nieuw kanaal van onderhuids vetweefsel of spierweefsel rond de elleboog. Dit is nodig als u al eens eerder geopereerd bent en nog klachten heeft of als de zenuw uit het benige kanaal kan glippen tijdens buigen en strekken van de elleboog. U kunt meer over de operatie lezen in het gedeelte over cubitale tunnel release.