Synoniemen

Hokkende vinger, springvinger, tendovaginitis stenosans (TVS), stenoserende tenosynovitis, knipmesvinger, snapping finger.

Wat is het?

Een irritatie van de peesschede die de buigpees van een vinger of duim omgeeft. Deze irritatie leidt uiteindelijk tot een lokale zwelling in de pees (nodus van Notta) en/of peesschede vernauwing. Dit belemmert het normale, soepele glijden van de buigpees tijdens buigen en strekken van de vinger. Aanvankelijk kan de pees met enige moeite nog wel langs de plaats van irritatie getrokken worden, maar dit is dan meestal erg pijnlijk. Er ontstaat een vicieuze cirkel van ontsteking, zwelling, hokken en opnieuw ontsteken. Soms komt de vinger uiteindelijk helemaal vast te zitten (‘op slot’) en kan deze niet meer gestrekt of gebogen worden.

Klachten

Een triggerfinger of duim begint vaak met pijn of een vervelend gevoel aan de basis van de vinger of duim. Soms is er een zwelling zichtbaar of voelbaar. Wanneer de vinger gaat hokken of ‘op slot’ zit, lijkt het soms alsof het probleem zich bevindt aan de bovenzijde van het middelste gewricht van de vinger.

Oorzaak

De oorzaak van een triggerfinger is niet altijd duidelijk. De aandoening ontstaat soms na een zware inspanning of abnormaal gebruik van de hand. Wel komt de aandoening vaker voor bij patiënten met reuma, jicht en suikerziekte, en ligt hier zeker een oorzakelijke relatie.

Behandeling

Het doel van de behandeling is ervoor te zorgen dat de pees niet langer hokken blijft en dat de vinger of duim weer zonder pijn volledig bewogen kan worden. De irritatie van de pees en peesschede moet verminderd worden om de pees weer soepel heen en weer te kunnen bewegen. Het slikken van ontstekingsremmende medicijnen of het inspuiten hiervan in de peesschede kan de zwelling en pijn verminderen en soms de klachten doen verdwijnen. Ook kan het gebruik van een (nacht)spalkje soms voldoende helpen.

Wanneer deze vormen van behandeling niet succesvol zijn, kan de handchirurg een operatie aanbevelen. Deze operatie wordt poliklinisch uitgevoerd, onder plaatselijke verdoving. Er wordt een kleine huidsnede gemaakt en de peesschede ter plaatse van de zwelling wordt geopend. De beweeglijkheid van de vinger is meteen na de operatie weer normaal. De vicieuze cirkel van ontsteking, zwelling, hokken en opnieuw ontsteken wordt dan doorbroken. De aangedane vinger moet meteen na de operatie regelmatig gebogen en gestrekt worden om verklevingen te voorkomen. Gedurende die tijd kan de hand in lichte mate gewoon ingeschakeld worden, en na het verwijderen van de hechtingen (na twee weken) kan de hand weer volledig normaal gebruikt worden. Sommige patiënten ervaren na de operatie nog enige tijd een lichte zwelling ter plaatse van het litteken of stijfheid van de vinger, met name patiënten met reuma of suikerziekte. Aanvullend kan kortdurend handtherapie nodig zijn voor het beste resultaat.